'Laat je kale, blote, ik zien!'

Een dirigent van een orkest en een manager in een team hebben op het eerste gezicht misschien weinig overeenkomsten. Bart Voortman kwam er, door zijn ervaring met beide, achter dat er meer overeenkomsten zijn dan je zou denken. Hij werkte dit uit in de vorm van leiderschapsdagen. In deze spotlight vragen we hem over zijn achtergrond, beweegredenen en de leiderschapsdagen.

Stel jezelf eens voor...
Ik ben Bart Voortman, geboren en getogen Deventenaar en 63 jaar oud. Mijn ouders, broer en broertje speelden allemaal een muziekinstrument dus ik ben erg muzikaal opgevoed en dat heeft er toe geleid dat ik verder wou in de muziek. Ik heb trombone gestudeerd en ben dirigent geworden. Ik heb een tijdje bij de militaire kapel gespeeld maar wist niet goed of ik hier de rest van mijn leven aan wilde besteden. Ik ben toen begonnen bij Centraal Beheer / Achmea en daar nooit meer weggegaan.

Betekende dit het einde van je muzikale carrière?
Nee, zeker niet. Ik kon een vaste baan prima combineren met het maken van muziek of dirigeren in de avonduren. Ik heb dat dan ook veel gedaan totdat ze erachter kwamen dat dirigeren ook een vorm van leidinggeven is. Ze hebben me toen gevraagd om bij Centraal Beheer / Achmea ook leiding te gaan geven. Deze directie functie betekende een druk leven in combinatie met de muziek, maar dat paste ook wel bij mijn karakter. We zeggen altijd: als je druk bent, dan heb je altijd tijd. Want dat is de reden waarom je druk bent. Er zijn ook heel veel mensen die denken dat ze druk zijn, die hebben nooit ergens tijd voor en dat is eigenlijk gek, want waar ben je dan eigenlijk druk mee?

Hoe zijn die leiderschapsdagen ontstaan?
Jaren terug heb ik een artikel geschreven over de overeenkomsten en verschillen tussen managers van een bedrijf en dirigenten, omdat ik zelf een van de unieke personen ben die beide heeft gedaan, en dit heeft me altijd geïntegreerd. Op basis van dit artikel heb ik toendertijd een aantal leiderschapsdagen uitgevoerd bij Achmea, waar ook (oud-)leden van het GFO aan meegedaan hebben. Dit was bij het GFO bekend en zo is het balletje gaan rollen.

Inmiddels heeft het GFO tweemaal meegewerkt aan een leiderschapsdag. Hoe is dit ervaren?
Het is hartstikke leuk, juist omdat het zo uniek is. We bespreken het voor met het bedrijf, dus kunnen het op maat aanbieden. Zo kunnen we ook bepalen in hoeverre zo’n dag diepgang heeft. Met name degene die op de bok komt te staan kun je heel veel meegeven wat hij/zij later in het leidinggeven kan gebruiken. Deze mensen worden van tevoren gebeld zodat ze wel op de hoogte zijn, maar de rest van de dag is improviseren en kijken wat er gebeurt.

En vertel eens iets over de overeenkomsten tussen leidinggeven en dirigeren?
Als je leiding kunt geven aan jezelf, kun je dat ook aan een ander. Als jij op de bok durft te staan, en je laat je kale, blote, ik zien dan kun je het orkest ook dirigeren, daar ben ik heilig van overtuigd. Het orkest krijgt dan een beetje een gun factor, die vinden het leuk en dan maakt het niet zo uit hoe je dirigeert, want dan willen ze wel. Wanneer er iemand staat die een masker op zet, of het niet leuk vindt, dan merk je dat als orkest ook. Zo werkt het natuurlijk in een bedrijf ook. Als jij met collega's moet werken die het niks vinden, dan werkt het niet. Het orkest geeft je dit direct terug, je krijgt direct resultaat in de vorm van muziek.

Tekst; Doreanne (saxofoon)
Fotografie; Benno Wonink