Harrie Janssen legde nog maar kort geleden de laatste hand aan zijn werk ‘Rounded with a Sleep’, dat het GFO zal uitvoeren op het WMC 2017 en bij de WASBE 2017. Hij liet zich hierbij inspireren door een citaat van Shakespeare. “Dat heeft iets droomachtigs. Wat is het leven, is het wel echt? Waar komen we vandaan, waar gaan we heen? Een mooi uitgangspunt.”
De opdracht van het GFO was om een rustpunt te creëren in het dramatische getinte programma ‘ongehoord’, dat aandacht vraagt voor actuele vraagstukken en de schrijnende toestanden in de wereld. “De vraag is wat je daar tegenover kunt stellen. Als tegenwicht voor deze ‘proteststukken’ heb ik het gezocht in een klein motief, dat klinkt als een droom. Een droom van een betere wereld”, verklaart hij. “Want wat geeft ons het recht de aarde naar de knoppen te helpen?”
Beroemd citaat
De titel ‘Rounded with a Sleep’ verwijst naar een beroemd citaat uit The Tempest (De Storm), een toneelstuk van William Shakespeare, waar Harrie Janssen zich al eerder door liet inspireren bij zijn gelijknamige stuk voor brassband. Na het oproepen en weer laten verdwijnen van een visioen stelt de hoofdpersoon Prospero dat het met een mensenleven niet anders gaat: mensen leven hun leven en verdwijnen weer. “Ook dat heeft iets droomachtigs. Wat is het leven, is het wel echt? Waar komen we vandaan, waar gaan we heen? Een mooi uitgangspunt”, aldus Harrie.
Duidelijke signatuur
De 'slaap' die het leven afrondt, staat voor de eeuwige rust van de dood. Hoewel Harrie nog midden in het stuk zit, zijn de contouren al duidelijk en zal zijn signatuur duidelijk hoorbaar zijn, belooft hij. “De vraag was om een langzaam stuk van 7 minuten te schrijven. Het werk begint en eindigt dan ook bezonken. Maar allemaal langzaam is natuurlijk wat eenzijdig. Bovendien kun je in een droom verschillende ervaringen hebben. Daarom heb ik ook uiteenlopende muzikale ingrediënten gebruikt.”
Goede noten
Begin juni is ‘Rounded with a Sleep’ op de lessenaar gekomen. “Ik heb altijd tijd nodig om een idee te laten rijpen, meestal ontstaat er na een maand iets coherents.” Hij kijkt uit naar de repetitie met het GFO. “Voor mij als componist is het meest interessante moment als ik een stuk meemaak na de eerste repetities van een orkest. Als het stuk nog kersvers is, dat is het mooist.”
Tekst; Wilma Schreiber
Fotografie; Jeffry Wiesnekker